پیمان همکاری و همازوری تمدنی بویژه میان «چهار» کشور چین، هند، #ایران و روسیه امریست لازم و تکلیفی است تاریخی، اما با رعایت تعادل و برابری در توان بالفعل نظامی بخوان نیروی پاسدار ارزشها و منافع و همچنین زمینه سازی برای ایجاد توازنِ قوای بالقوه اقتصادی بخوان داد و ستد عادلانه و توزیع منابع میان مردمان چهار کشور زمین!
با چنین نگاهی پنداشتن این امر که امروز فرد، گروه و یا کشوری با سلامت روانی، اقتصادی و سیاسی بسنده مانند #چین و #روسیه، خواهان برقراری پیمانی عادلانه با ایران باشد، خیالی است بس واهی و بدور از خرد و آگاهی لازم از برای تصمیم گیری! آسانتر بگویم، با وجود فشارها و #نقص های مدیریتی، اقتصادی، سیاسی و #نظامی (در مقایسه با توان نظامی دیگر کشورهای نامبرده) ایران، حتی بازرگانان بومی نیز از هر فرصتی استفاده کرده و تکه ای از ایران را کنده و میفروشند چه رسد به غیر بومیان #اژیدهاک پرست بخوان سرمایه داران تشنه به خون مردم خویش!
سخن کوتاه، راه روشن، تا زمانی که تعادل میان توان #نظامیان ایران و دیگر کشورها برقرار نباشد، هیچ قراردادی به نفع ایران و ایرانیان نخواهد بود و از اینرو محکوم به شکست است، این بدین معنی است که تا ایران به قدرت #هسته_ای تبدیل نشده است، نمی توان قراردادی عادلانه با کشورهایی بست که خود قدرت هسته ای هستند!!! لیکن با نمایان شدن توان هسته ای نظامیان، معادلات کاملا به نفع ایران بر میگردد و آنگاه نه تنها «چهار» که هفت کشور زمین به مساوات و آزرم از در همکاری و همازوری با ایران و ایرانیان به صف می شوند. شک نکنید!
همچنین حکومت و حاکمان کنونی نیز از دور گردون قدرت به در خواهند شد چرا که هم در عمل و هم در سخن مخالف توانمندی بیش از پیش ایران در این دامنه بوده و هستند…
