Wat een plezier, zoveel interesse voor “Aan tafel met Hafez”! We aten eerst een Iraanse maaltijd en daarna kwam het delen van de gedichten spontaan op gang. Poëzie heeft wel eens de naam hoogdrempelig of moeilijk te zijn, maar dat hoeft helemaal niet.
Er werd eigen werk gelezen en gedichten van “gevestigde” dichters. Er passeerde zelfs een parabel van Kafka die aan een gedicht van Jotie ’t Hoofd gelinkt werd.En….. een leuk gesprek over boeken achteraf, bracht me op een gloednieuw idee voor mensen die van teksten, boeken of verhalen houden. Wordt vervolgd…
